Boerderij De Blauwe Kei

De Blauwe Kei is een rijksmonument, gebouwd in 1734 in opdracht van Simon Pennings als boerderij annex herberg.

Gebouwd ter vervanging van een oudere boerderij en brouwerij, die al eeuwenlang op dezelfde plaats gevestigd was. Het stalgedeelte is relatief klein, met daarin oorspronkelijk een potstal, waarin het vee stond. De boerderij kende van oudsher een losstaande schuur die inmiddels gesloopt is. Het woongedeelte is relatief groot, vanwege de ruimte die de herberg moest hebben. Door het gebruik van hoge bakstenen gevels (voor die tijd nog een zeldzaamheid bij boerderijen) was het mogelijk om grote ramen en een hoge voordeur in de lange gevel te plaatsen. Daardoor heeft de boerderij een kenmerk van de latere langgevelboerderijen.
De naam van de boerderij, De Blauwe Kei, is te danken aan de hardstenen traptrede bij de voordeur. Het was zeer ongebruikelijk om boerderijen te voorzien van dergelijke stadse elementen. De gebruikte soort natuursteen wordt doorgaans aangeduid met “blauwe steen” en veel objecten van dit soort natuursteen krijgt daarom de naam Blauwe Kei. Veel grenspalen bijvoorbeeld worden ook met Blauwe Kei aangeduid

–